نگاه میکنم
چقدرغریبه اند این آدمها
من کجایم دراین بهبه ی دنیا؟
سکوت تلخ این خلوت
روانی ام کرده است
تاریکی این خلوت دلواپسم کرده است
دنبالت هستم اما مگرتوهم هستی؟
روزهاس که ازاین چهارگوشه بیرون نرفته ام
تونمی دانی که برنامه ی خلوت تنهایی ام بدون تو
فقط موزیک لایت ، قهوه ، دود و سیگاراست
این روزها هیچ کس به خود جرئت برهم زدن خلوتم را نمی دهد
میگویند عوض شده ام
نمی دانند که عوضی هم شده ام!
دیگرساعت رانگاه نمی کنم
عمرمن را شیشه کرده اند